پدر آسمانی من….

نه خدا…نه تقدیر …..و نه سرنوشت……شاید باید بگذارم گردن نیروی جاذبه ی زمین که چند سالی است نگذاشته چنین روزی پیشانیش را غرق بوسه کنم…….

پ.ن: به اندازه ی تمام نبودنت هایت….با تمام دلتنگی ها….روزت مبارک

 

 

                                                                             امضا: دخترکی که بوی خاک میدهد!

Advertisements